Geschiedenis van suiker

Voor men suiker uit planten kon halen, gebruikten mensen voornamelijk honing om eten en drinken zoeter te maken. De eerste echte suiker werd gegeten rondom India. Hier groeiden rietstengels, waar de mensen op kauwden en daarbij kwam een zoete stof vrij. Zo rond het jaar 510 voor Christus kreeg men het in India voor elkaar om suiker uit suikerrietstengels te halen. Ze persten het sap uit het riet, kookten het tot een bruine stroop en lieten dat vervolgens kristalliseren tot echte suiker. Het precieze recept werd angstvallig geheimgehouden voor omliggende landen.

 


  Toen de Arabieren in de 7e eeuw na Christus onder andere India binnenvielen en zij zagen wat er met het suikerriet gebeurde, werden zij nieuwsgierig en gingen op zoek naar het geheime recept. De Arabieren wisten het geheime recept te bemachtigen. Doordat de Arabieren veel landen veroverden, verspreidde het geheime recept zich, zo konden het Noorden van Afrika en Spanje ook suiker maken. Suiker kwam pas na de 11e eeuw in West-Europa.
 
De kruisvaarders namen het nieuwe product mee naar hun eigen land en in de eeuwen daarna nam de handel van West-Europa met het Oosten toe en daarmee ook de import van suiker. Alleen rijke mensen konden aan suiker komen en lieten, om te kunnen pronken, suikersculpturen maken als decoratie op de tafels van grote diners. Suiker werd in deze jaren voorgeschreven als medicijn om weer op kracht te komen.
 
 
In 1750 was suiker nog steeds een luxeproduct. Regeringen vonden het nodig belasting te heffen over suiker, daardoor bleef het een product voor de rijken onder ons. Er werd in Europa zoveel winst op suiker gemaakt, dat ze suiker ‘het witte goud’ noemden. Aan het einde van de 19e eeuw werden de belastingen opgeheven, waardoor suiker gekocht kon worden door iedereen.

Een scheikundige uit Berlijn ontdekte dat in suikerbieten dezelfde suiker voorkomt als in suikerriet. De suikerbiet werd pas echt een belangrijke suikerbron toen Napoleon alle handel met Groot-Brittannië blokkeerde om Engeland te treffen. Zo was de import van suikerriet moeilijk en ging men in Europa over tot het zelf verbouwen van suikerbieten. Hierdoor was in 1880 de suikerbiet de belangrijkste suikerbron van Europa geworden. In de 20e eeuw werden suikerbieten in heel Europa verbouwd en er kwamen steeds nieuwe rassen en productietechnieken bij.


  De suikerproductie kwam in Nederland laat op gang in vergelijking met de rest van Europa. De eerste suikerfabriek werd in 1858 gebouwd in Zevenbergen. Tegenwoordig consumeert men 30 tot 40 kilo suiker per persoon per jaar. Dat geldt voor mensen die wonen in West-Europa en Noord-Amerika. In bijvoorbeeld China is het ongeveer 6,5 kilo per jaar en in tropisch Afrika nog veel minder. De suikerconsumptie in de wereld neemt nog steeds toe, vooral in economisch opkomende landen zoals China en India.
 
Bekijk hier het filmpje van Klokhuis